In dit artikel ga ik u op de hoogte
brengen van de vorderingen van papa's speelgoed: de electrische
trein. In het vorige nummer van Atom Nieuws heeft u kunnen lezen hoe
ik een en ander wil(de) aanpakken en welke ontwerpen ik daarvoor
gemaakt heb. Alle stoplichtjes, seinen, lampen en lichtsluizen zijn
gemonteerd en de boel is bedraad. Tot zover geen problemen.
De ellende begon pas nadat alles netjes
ingebouwd was in de systeemkast van een oude pc. Dan blijkt weer hoe
kritisch de digitale techniek kan zijn. Onverklaarbaar en moeilijk te
vinden was het veranderen van een der registers bij het uitlezen van
de lichtsluis status. John Feron gaf als tip: maak een set/reset
flipflop en kijk of je daarmee daadwerkelijk een puls kunt detecteren
op de kloklijn van het betreffende register. Dat bleek helaas niet
het geval. En John kwam een avondje op visite tesamen met een
oscilloscoop. Bijna niet te zijn, en dus net zichtbaar was daar een
vreemd pulsje. Een van de kloklijnen voor een 74HCT574 vond het nodig
om ook een miniscuul pulsje te geven bij het uitlezen van een '245.
Te snel voor een flipflop, doch een 74HCT574 pikte het net op.
Dit probleem heb ik willen verhelpen
met een oude theorie over lange kabels: plaats in de lijnen een
serieweerstandje van ca. 150 W. Leuke
theorie maar dat werkte helaas niet. Vervolgens nog een
condensatortje over de betreffende klokingang en de 0 V geplaatst. En
ziedaar, het stoorpulsje is niet meer.
Voor de rest bleek de schakeling op de
print goed te werken. Zelfs de printplaat had geen problemen in de
vorm van onderbrekingen of sluitingen. Complimenten aan de maker!
Ik wil dit artikel kort houden, want
enerzijds heb ik niet veel te melden, anderzijds heeft Leendert
Bijnagte ook nog het een en ander over treinen te melden in dit
nummer. Maar ik wil toch nog even kwijt dat ook de software vorm
krijgt. Het is nog lang niet zoals ik het graag wil, maar toch kan de
trein al "zelfstandig" rijden en stoppen bij stationnetjes.
Ook de daglichtdetectie werkt goed. Als het begint te schemeren gaan
de lampen in de huisjes aan. Wordt het helemaal donker, dan gaat de
rest van de verlichting ook aan en gaan de stoplichten met oranje
lichtjes knipperen. Bij de "zonsopgang" gaat de verlichting
weer uit en hervatten de stoplichten het reguliere patroon. Het
andreaskruis bij de overweg laat de twee rode leds knipperen als de
trein nadert en gaat weer op groen als de trein voorbij is.
Het gaat de goede kant op, en dat met
alleen rondjes rond de kerk....
Met vriendelijke groeten uit een zonnig Born,
Uw machinist, Roland Leurs